Μια διάβρωση του παρόντος θαρρείς φέρνει στην επιφάνεια τα περασμένα· έτσι, όπως τα πετρώματα, από μια τεκτονική των βιωμάτων γεννιέται το υλικό της τέχνης. Είναι αυτή η ανάγκη για παρηγοριά, πως δεν είμαστε άοπλοι απέναντι στην αναπόφευκτη φθορά. Ράκη βιωμάτων συρραπτόμενα ανασυνθέτουν τον τάπητα της ζωής, ψηφίδες που συμπληρώνουν την εικόνα ενός τόπου, των ανθρώπων και της φύσης του.
Μπορεί η καμπούρα του καντηλανάφτη να ναι ενός αγγέλου τα μαζεμένα φτερά κι οι παπαγάλοι πεθαίνοντας να χουν το χιούμορ και τη μακροθυμία να κοροϊδεύουν τη ζωή· θνησκόντων ερωτευμένων ανομολόγητα μυστικά καρπίζουν τον κάτω κόσμο, μνήμες, σαν τις ηλικίες του ξύλου, τους επάλληλους κύκλους ενός κορμού όπου ενώνονται η απώλεια και η ζωή, όπως σ έναν κύκλο το τέλος και η αρχή, άνθρωποι και ζώα σ ένα γαϊτανάκι ενωμένοι, και στο κέντρο, στύλος ριζωμένος, η πόλη κι οι οικογενειακοί δεσμοί.
Είκοσι διηγήματα για "του κόσμου το ξανάνιωμα και τη φθορά".
Σημείωση: Εδώ συζητάμε γενικά για το βιβλίο, δεν είναι ο χώρος τής βαθμολόγησης ή της κριτικής μας για το βιβλίο.
Η σύνδεση με το λογαριασμό σας στο Facebook είναι ασφαλής. Θα σας ζητηθεί να εξουσιοδοτήσετε το Bookia. Η εξουσιοδότηση που θα δώσετε στο Bookia θα χρησιμοποιηθεί μόνον για την παροχή των υπηρεσιών προσωπικά σε εσάς και πάντα με τη δική σας άδεια.